Dr. Mehmet SÜRMELİ

Kur’an üslubunda ayrıntılara çok yer verilmez. Gerekli görüldüğünde ayrıntıların sözlü ve fiili beyanı peygambere bırakılır. Fakat biz Kur’an’daki lokman kıssanın akışından Hz. Lokman’ın (a.) hikmet sahibi bir insan olmasından mütevellit meşru bir evlilik yaptığını ve seçmiş olduğu eş için ahlaki nitelikleri öne çıkardığını anlayabiliriz. Böyle nitelikli bir şahsın ailesinde elbette saygı ve sevgi ön plândadır. Dışarıda hikmet ehli bilinip ev halkına bu hikmeti yansıtmamak hikmetsiz bir eylemdir. Hz. Lokman gibi bir şahsın böyle bir duruma düşmesi mümkün değildir. Hele de “gönül meyvesi” “göz nuru”[1] diye bilinen çocuklara karşı itinalı davranmak ilahi emirdir. Çünkü onlar imtihan için insana lütfedilmişlerdir.[2] Ana-babanın imtihanları, onların vahiy eksenli yetiştirilmeleridir.