SAVAŞLARA KARŞI ZÜLKARNEYN SEDDİ İNŞA ETMEYENLER, KÜRESEL YENİ NUH TUFANLARININ ÖNÜNE GEÇEMEZLER!

Yirmi birinci yüzyılda ülkeler, savaş yıllarını ne kadar azaltırlarsa, üretim güçlerini o kadar büyütürler. Savaş yıllarında ülkeler yoksullaşırken, barış yıllarında zenginleşirler. Tarihin bütün dönemlerinde, barış isteyen devletler, savaş peşinde koşan devletlerden, daha güçlü olmuşlardır. Tarih boyunca açıkça görüldüğü gibi, dünya kültüründe güncelliğini hiç yitirmeyen eserler, savaş dönemlerinden daha çok barış dönemlerinde verilmiştir.

*

İnsanlık tarihi savaşları barışlar, barışları savaşlar izleyerek, bazen aritmetik, bazen geometrik olarak akar. Tarihte küçük değişimler, büyük dönüşümlere yol açarlar. Tarihin toprağına düşen bir buğday tanesi, savaş yıllarında bir başak verirken, barış yıllarında her biri yüz taneli yedi başak verir. Savaş dönemlerinde bir ekilen bir biçilir, barış dönemlerinde bir ekilen yedi yüz biçilir. Bunun için insanlar savaştan önce barış isterler.

*

Kutsal kitaplarda anlatılan çok ilgi çeken çatışmalardan biri, güçlü Calut ya da Golyat ile genç Davut arasında yapılan, güç kazanma savaşıdır. Küçük Davut elindeki sabanla, Büyük Calut’u en zayıf yerinden yakalar ve öldürür. Yıldızın parladığı, küçük eylemlerin, büyük dönüşümlere yol açtığı dönemlerde, büyük sanılan güçlerin, sanıldığı kadar büyük olmadığı, Davut’ların Golyat’ları dize getirdikleri, tarih boyunca her ülkede görülür.

*

Yirmi birinci yüzyılda dünyanın, iki büyük ekonomik gücü olan Çin ve Amerika arasındaki, güç savaşında dengeleri, Doğu Türkistan, Tibet, Tayvan ve Hong Kong gibi, küçük bilinen ülkeler değiştirecektir. Bunun için bütün ülkeler, bilardo masasında toplar gibi, çok duyarlı olan dengeyi korumak için, bulundukları yerde durarak, büyükleriyle, küçükleriyle çatışma alanlarından daha çok, uzlaşma alanlarını genişletmeye çalışıyorlar.

*

Yunus’un bir şiirinde vurguladığı gibi, nasıl bir sinek bir kartalı alıp yere vurursa, küçük bir ülke Amerika’yı ya da Çin’i alır, büyük savaşa sürükler. Amerika “On bir Eylül” intihar saldırısıyla, dehşet verici bir savaşa sürüklenmiştir. Çin de Hong Kong’la, Tayvan’la sürüklenecektir. Bu yüzden Birleşmiş Milletler, çatısının altında toplanan ülkelerin çoğunluğu, savaşların dehşet verici yıkımlarını bildikleri için, küresel sorunların uzlaşmayla çözülmesini isterler.

*

Dünyanın siber savaşlara gebe olduğu bir dönemde, Türk ve İslam ülkeleri, dünyadaki gelişmeleri çok yakından izlemek zorundalar. Onlar geçmişte Ortadoğu’nun kaynaklarını yok eden, İran ve Irak savaşından ders alarak, Rusya, Ukrayna, Çin, Amerika birbirlerini yakıyor yıkıyor olsalar bile, ellerindeki buğdayları toprağa atıyorlar. Kışkırtmalar kapılmadan bütün ülkelerde, uzlaşmaları özendirmeye, çatışmaları önlemeye çalışmak her aydının görevidir.

*

Doğu’dan Batı’ya bütün büyük düşünürler kitaplarında, savaşların büyüttükleri kötülükleri, barışların özendirdikleri iyilikleri tartışmışlardır.

*

Siyasal, kültürel, ekonomik yapılar, fiziksel, kimyasal, biyolojik yapılara benzerler. Küçük bir değişme, büyük altüst oluşlara yol açar.

*

Sınırsız, duvarsız, kapısız dünyada, hayatın her alanında barış arayanlar, savaş arayanlardan daha güçlü olurlar.